Korytarze Między Półkami

Polska

Gdzieś, w którymś kącie stoi drabina, i trzeba uważać, by nie zrzucić stojących na półkach książki. Po pierwsze to bolesne, a po drugie potem będzie masa kłopotów z układaniem ich.
Korytarze ciągną się, wiją, krzyżują i nie widać ich końca - są jak labirynt. Z tego ogromnego pomieszczenia są dwa wyjścia. Jedno do salki głównej, zaś drugie na balkon.

Luksemburg

Luce niemiłosiernie się nudziło. Z rękami w kieszeniach przechadzał się pomiędzy regałami. Miał mętlik w głowie co do tytułów i nie bardzo wiedział co już czytał, a czego nie. Wykończony stanął przed regałem i zaczął czytać wszystkie tytuły po kolei.

Monako

Weszła w wąską alejkę i trochę na oślep zaczęła szukać odpowiedniego regału. Niestety, bez okularów okazało się to niemożliwe. Kiedy wsunęła na nos oprawki zauważyła Luksemburg.
- Witaj. Szukasz czegoś? - spytała, stając obok.

Luksemburg

Zaskoczony obrócił się w stronę dziewczyny.
- Dobry~ Nie-e raczej byle czego byleby móc to przeczytać. A ty?

Monako

- Oddawałam książki i uznałam, że coś wypożyczę. - przesunęła wzrokiem po regałach. - Może widziałeś gdzieś Dumasa? Miło byłoby znów to przeczytać.

Luksemburg

- Trzeci rząd, czwarty regał. Trzeba użyć drabiny. - zrezygnował z szukania i wziął dziewczynę za rękę. Chwilę później Lu stał na drabinie szukając książki.
- Margot...? Poszłabyś ze mną i Sisi do kawiarni?

Monako

- Będzie mi bardzo miło. Chętnie poznam Sisi. - odebrała od chłopaka książkę. - Dziękuję - skinęła głową.
- Sisi to Seszele? - spytała bez większego zaangażowania, przerzucając kartki książki.

Luksemburg

- Tak. - podrapał się po karku. - Idziemy? - zarumienił się i podał jej rączkę.

Monako

Przyjęła wyciągniętą dłoń z naturalną elegancją.
- Oczywiście. - uśmiechnęła się i ruszyli do wyjścia, pozostawiając za sobą mroczny labirynt regałów.