104 - Polska

Katowice~

Pokiwała lekko głową i przytuliła ją delikatnie do siebie.
- Jakby coś było to przychodź do mnie. Ogólnie to wpadaj.
Uśmiechnęła się, i wyszła z jej pokoju cicho.

Fela

Stała przez chwilę w ciszy.
Wszystko co miało miejsce w tym pokoju powoli znów do niej powracało. Wzdrygnęła się, jakby poczuła ukłucie zimna w kręgosłupie.
Teraz gdy została sama...
Wyciągnęła z kieszeni płaszcza papierosy. Wsunęła jednego do ust i zapaliła, wdychając jego zapach. Tego jej brakowało.
Usiadła ponownie na parapecie, wypuszczając z ust kłęby dymu.

Maria

- Wazuup! - Otworzyła sobie drzwi butem. Powód był prosty - w rękach miała skrzynkę mocnego, dobrego, niemieckiego piwa. Postawiła ją pod ścianą i z uśmiechem godnym najzajebistszej osoby na świecie podeszła do okna. - Nie wiesz, że to nie ładnie tak palić samej?
Złapała za papierosa i wysunęła go z jej ust, po czym zgasiła w doniczce.
Bo to najlepsza popielniczka!
Odgarnęła grzywkę do tyłu i usiadła obok niej.
- Wpadłam na jakieś porządne słowiańskie, babskie chlanie wspaniałego, niemieckiego piwa - wyszczerzyła się. - Coś nie wyglądasz zagilbiście, przyda ci się.

Fela

- ..oe...? - lekko speszona zrobiła dziwny gest dłonią, rozglądając się po pokoju, od piwa po Marię i tak kilka razy.- Cześć...?
Jeszcze będąc w lekkim szoku podrapała kark. - Słowiańskie picie... z gwinta? - zapytała tak dla pewności.
Ogarnęła pokój wzrokiem.
- Wiesz, jak tak bardzo chciałaś, mogłaś sobie wziąć jednego, a nie zabierać mi tamtego.- burknęła, spoglądając na papierosa.

Maria

- No ba, że z gwinta. Ty, ty, ty! Nie pyskuj mi tu. Jestem na to za zagilbista.
Zsunęła się z parapetu i wyciągnęła dwie butelki piwa. Jedną podała dziewczynie, a drugą obróciła w dłoni i otworzyła zębami, po czym usiadła na łóżku i upiła spory łyk.
- Co ci się stało, że wyglądasz jak po przemarszu Armii Czerwonej, hę? - Przesunęła wzrokiem po pokoju - no i pokoik tak samo wygląda. Wiesz, mi to nie przeszkadza, sama mam burdel w pokoju.
Wyszczerzyła się, patrząc na półpełną butelkę.
- Czekam na wyznania, no, no... - machnęła dłonią, co zapewne miało dodać otuchy i ponaglić do gadania.

Fela

- Z tą Armia Czerwoną to że tak powiem prawie zgadłaś. - napiła się. - Miałam malutkie zatarcie z Ivanem. - skrzywiła się. - A pokój... cóż, czymś się trzeba było bronić. - roześmiała się, spoglądając na rozbity wazon. Wcześniej nie zwróciła na niego uwagi. Dziwne...
- Teraz ty mi powiedz, dlaczego właśnie mi przypadł ten niecodzienny zaszczyt goszczenia cie w moim pokoju, a nie komuś innemu? Miałaś w tym jakiś cel?

Maria

- JA? O co ty mnie podejrzewasz, co? Żadnego celu. Po prostu pierwsza mi się nawinęłaś, wiesz, że to piwo cholernie ciężkie, nie? No, to gdzieś musiałam wejść i dać spokój zagilbistym rączkom.
Wypiła piwo do końca i uśmiechnęła błogo. Poszła po następne, a co.
- Zatarcie z Ruskiem? Ech... - skrzywiła się. - Nienawidzę go. Za samą ruską gębę.
Napiła się i na nowo usiadła na łóżku.

Fela

- Jasne, jasne, na pewno nie przyszłaś do mnie przez przypadek. To było zapisane tam na górze. Gwiazdy nigdy cie nie okłamią. - dopiła piwo do końca.
- Wiesz, jeśli by chciał, byłby inny. Też nie pałam do niego nie wiadomo jakim uczuciem, ale wiesz, rodzina to jednak zawsze rodzina. - wzięła kolejne. - A jej się nie wybiera. Nawet jeśli to skurwiele. - przechyliła butelkę.
Chodziło jej tylko o Ivana. Tylko o niego. Do nikogo nie miała pretensji.

Maria

- Wierzysz w takie głupoty jak gwiazdyyyyyy? - Mruknęła, patrząc na nią dziwnie. Upiła ponownie łyk i wlepiła wzrok w swoje buty.
Bardzo ładne, czarne, wypastowane, wojskowe...
- Taaaaa. Rodzina to rodzina, ale jak mówią, najlepiej to się z nią na zdjęciach wychodzi. - Uśmiechnęła się pod nosem.

Fela

- Wiesz... - przyłożyła palec do ust, układając je w słodki uśmiech. - ja dalej nie wieżę, że to był przypadek. Ci z góry czegoś chcieli. - odchyliła się do tyłu, zadzierając głowę. Czarne niebo było usiane milionami, miliardami błyszczących punkcików. Poczuła się jak w domu.
- Ty.... spadająca gwiazda! - podbiegła do Marii, złapała ją za rękę i pociągnęła do okna. - Patrz! - wskazała palcem kreślony ,złoty łuk. -Powiedz życzenie~!

Maria

- Hm... chcę, żeby ktoś w końcu się mną zainteresował na dłużej. - Mruknęła pod nosem od niechcenia.
Bo przecież miała powodzenie. Co z tego, jeżeli wszyscy byli na góra miesiąc?
Starała się tego nie pokazywać, cieszyć się z tego, że jest singielką. Jest przecież samowystarczalna i zagilbista, no!
Ale to piwo jakoś dziwnie na nią podziałało.
- Możesz oddać moją rękę? - Spojrzała na swoją dłoń, trzymaną przez blondynkę.

Fela

Szybko ją puściła. Zagryzła wargę, rumieniąc się dziko i splatając dłonie za plecami.
- A ja... chcę by wszystkie moje marzenia się spełniły. Gwiazdka się pewnie nie obrazi. - uśmiechnęła się, patrząc z fascynacją w niebo. Na niezmąconej tafli jej oczu zatańczył blask miliona światełek.
Była jakoś... wyjątkowo szczęśliwa. Napiła się jeszcze raz, wzdychając cicho.- Jest piękne, prawda? - zachwyciła się, nie odrywając wzroku od czarnego nieboskłonu.

Maria

- Czy ja wiem, czy pięknie. Normalnie. - Wzruszyła ramionami.
No i przy okazji popsuła całą atmosferę.
A czy to jej wina, że nie umie być romantyczna, nie lubi tych wszystkich serduszek i innych głupot?
Oparła się łokciami o parapet i wbiła wzrok w jakąś gwiazdę.

Fela

- Iiiidź ty. - parsknęła śmiechem. Przeciągnęła się porządnie ,a kości strzeliły radośnie. - To co? - spojrzała na nią - chlejemy do upadłego czy znajdujemy jakieś twórcze zajęcie? Bo wiesz... - zachwiała się lekko - noc jest jeszcze młoooda~
Śpiewna nuta ,która wyrwała się z jej gardła zdecydowanie nie należała do tych trzeźwych. Aż sama była w szoku, że takie piwo już na nią działa, ba, że tak mała jego ilość ją otwiera.

Maria

- No ba, że chlejemy - błysnęła zębami w uśmiechu i postawiła pustą butelkę na parapecie, idąc po kolejną. - W końcu po to tutaj jestem.
Niemieckie piwo najlepsze~.
Otworzyła butelkę, napiła się i zamyśliła nad czymś.
- Chyba, że wymyślisz coś twórczegoo...