113 - Luksemburg

Luksemburg

Niewielki pokój z podstawowym wyposażeniem i niedużą łazienką. Wszystko utrzymane w kolorze łososiowym i brzoskwiniowym. Wszędzie można znaleźć kwiaty.

Dwuosobowe łóżko z jasnego drewna, zaścielone łososiową pościelą. Firanki na podwójnym oknie również są w tym samym kolorze. Ściany pomalowane na brzoskwiniowo. Tu i ówdzie wiszą malowane przez właścicielkę wachlarze i obrazy.
Na środku kremowego dywanu stoi dębowy stolik z dwoma krzesłami, a na nim duży wazon z jej ulubionymi kwiatami - różami herbacianymi. Za stolikiem stoi łososiowa kanapa i regał z książkami rozciągający się na całą długość ściany.
Tuż przy drzwiach wisi korkowa tablica, a obok niej trzydrzwiowa szafa. Na przeciw łóżka są drzwi od łazienki.
To pomieszczenie nie różni się od pokoju. Brzoskwiniowe kafelki, wanna, lustro, umywalka i dwa wazony z kwiatami lawendy.

Lucie zmęczona podróżą ustawiła walizki obok kanapy i ułożyła się na łóżku wdychając zapach kwiatów.
- Wreszcie na miejscu. - cichutko westchnęła i przymknęła na chwilę oczy.

Luksemburg

Zdyszana wpadła do pokoju. Oparła dłonie o kolana i szybko zastanowiła się co dalej robić.
Automatycznie pierwszą rzeczą jaką zrobiła to wzięcie prysznica. Zaraz potem włożyła jednoczęściowy strój: różaną sukienkę do kolan z białą halką i ozdobami, białe rajstopy i czarne dodatki. Przeczesała dłonią burzę loków i wpięła we włosy nową różę - tym razem w kolorze szkarłatu. Z obojętną miną popatrzyła w lusterko. Wcześniejszy makijaż nadal dobrze się trzymał ale postanowiła zrobić go na nowo.
Gotowa przełożyła przez głowę małą torebeczkę i wyczekująco usiadła na łóżku.
'Przyjdzie po mnie czy mam sama tam pójść...?'

Moherowy nińdzia

Stanął pod drzwiami i wziął dwa głębokie wdechy. Po chwili zapukał do pokoju, po czym nacisnął delikatnie klamkę. Ujrzawszy gotową Lu pewniej wszedł do środka. Miał na sobie czarny garnitur, a gęste włosy układały mu się falą na ramionach.
- Gotowa, Lu? - Mrugnął zachęcająco do niej wyciągając ku niej rękę.

Luksemburg

Zarumieniła się i przyjrzała chłopakowi. 'Łał... jak elegancko.' Stwierdziła i popatrzyła na siebie. Było to jej najlepsze ubranie a i tak nie było aż tak eleganckie. Poprawiła czarną wstążkę na kołnierzu i niepewnie stanęła. Mimo, że miała na sobie buciki na obcasie i tak była bardzo niska. Sięgała chłopakowi ledwie do ramiona. Podała mu delikatnie rękę i spuściła głowę.

Moherowy nińdzia

Ucałował jej dłoń delikatnie smyrając ją zarostem po palcach. Kiedy spuściła głowę, ujął jej podbródek w dwa palce i podniósł go tak, aby spojrzała mu w oczy.
- Vous avez l'air magnifique [wyglądasz ślicznie] - Uśmiechnął się do niej, po czym wyprowadził ich z pokoju i zamknął za nimi drzwi. Zmierzali do restauracji. Francis wciąż trzymał ją za dłoń.

Luksemburg

- Ne pas me flatter. [nie schlebiaj mi] - cała czerwona posłusznie podreptała trzymając francuza za rękę. Loki wdzięcznie podskakiwały z każdym ich krokiem a biżuteria wyjątkowo nie ciążyła jej. Czuła się taka lekka... i szczęśliwa.

Moherowy nińdzia

Niósł ją na rękach aż do hotelu. Postawił ją na ziemi, po czym wyprostował jej delikatnie sukienkę.
- No, to bierz swoje rzeczy. - Mrugnął do niej. - I nie zapomnij wsadzić róż do wody...

Luksemburg

- Dobrze. - obdarzyła go słodkim uśmiechem. - Usiądź. - wskazała na kanapę i zabrała się do roboty.
Nalała do pięknego białego wazonu wody i wsadziła róże. Powąchawszy je ruszyła do łazienki. Tam spakowała szczoteczkę do zębów, szczotkę, byle jaką piżamę i kilka kosmetyków.
Gotowa stawiła się w pokoju z satynowym woreczkiem w ręku.
- G-gotowa.

Moherowy nińdzia

Akurat rozsiadł się na kanapie. Jednak kiedy wyszła z łazienki, podniósł się i podszedł do niej. Objął ją ramieniem i skierował się w stronę drzwi.
- Masz strasznie ciepło w pokoju... - Stwierdził ściągając brwi. - A na korytarzu jest zimno... Z resztą, nie ważne... - Zamknął za nimi drzwi i poprowadził ich do siebie.

Luksemburg

- Jestem strasznym zmarzluchem. Często choruje, więc nie mogę się zbytnio wychładzać. - uśmiechnęła się. Bycie ofiarą losu nie było fajne, ale dało się z tym żyć.

Luksemburg

Siedziała wygodnie w fotelu i uparcie wpatrywała się w białe pudełeczko. Nie miała najmniejszej ochoty robić tego testu, ale gdzieś w głębi siebie chciała mieć już to z głowy. Trzęsącymi się rękoma odpakowała pudełko i weszłam do łazienki.

Parę minut później leżała na kanapie zapatrzona w sufit. Nogi ułożyła swobodnie na oparciu i bawiła się palcami. Z jej gardła wydobył się cichy, coraz głośniejszy śmiech.

Polska

Chłopak został zaciągnięty do pokoju Luka, mimo zapewnień, że naprawdę wszystko jest ok. Został usadzony na kanapie i czekał aż gospodarz zaparzy herbatę. Zaczął przyglądać się uważniej pokojowi. Był miły i zupełnie pasował do Lu.

Luksemburg

- Jaką herbatę l-lubisz? - Luka pilnował wody przeglądając kartoniki z herbatą. Na stoliku stały już dwa kubki, brakowało jeszcze tylko wrzątku.
- Proszę, wybieraj. - ułożył na stoliku wszystkie rzeczy i skulony usiadł na podłodze, naprzeciwko Felka.

Polska

- Każdą. Najlepsza jest z mlekiem - włożył sobie odpowiednią torebkę i zalał wrzątkiem. - Ale masz duży wybór... - chłopak uśmiechnął się do niego szeroko. Chyba wszystkie są dobre.

Luksemburg

- R-rodzeństwo często mi przywozi takie rzeczy. Jeżeli chcesz możesz sobie wziąć jakie chcesz. - zrobił sobie napój i podsunął Polsce naczynie z mlekiem. - P-proszę.