136 - Maria

Polska

- Hm. To dobrze, że widzisz - czuł się jak na karuzeli. Ale to dobrze. - Bo to komplement. -usiadł na podłodze, wcześniej sprawdzając czy nie ma tam jedzenia. Reszta mu nie przeszkadzała. - Jesteś zupełnie jak twój brat. Masz kurczaka, bałagan w pokoju i znając życie, gromadkę adoratorów.

Maria

Zaśmiała się. - Owszem, gromadka adoratorów by na pewno się znalazła. Ale czy ja jestem taka sama jak Gilbert... oj, raczej nie. Jestem od niego dużo mądrzejsza i oczywiście ładniejsza. - Wyszczerzyła się - twoja siostra też jest do Ciebie podobna. Przynajmniej z wyglądu, charakteru jeszcze nie znam.

Polska

Wzruszył ramionami.
- Póki co, to ja do nich nie nie należę - uśmiechnął się pogodnie. - Jesteś ładniejsza od niego, ale czy mądrzejsza to nie wiem. Nie interesowałem się zawartością głowy twojego brata. A co do Feli to... Różnimy się - pokręcił głową. - Ona jest dużo młodsza! A mnie nie było, gdy ,,rodziła się", ponieważ walczyłem na froncie. Jest dość duża różnica przez to.

Maria

- Mój kochany braciszek to idiota kompletny. I radzę ci się nie wgłębiać w jego psychikę, bo się pogubisz. - Uśmiechnęła się kącikiem ust - możliwe, że różnicie się charakterem. Wyglądem jesteście identyczni.

Polska

- Wiesz, że odkryłem to już dawno temu? - wyszczerzył się. - I prawie identyczni. Jest niższa ode mnie. Mamy trochę inny gust. A charakter, to możesz ocenić tylko ty. W końcu każdy punkt widzenia jest inny... - pogłaskał delikatnie kurczaczka siedzącego na jej kolanie.

Maria

Wzruszyła ramionami - mhm. Nudzi mi się. - W poszukiwaniu jakiegokolwiek zajęcia rozejrzała się po pokoju. Nic konkretnego nie przykuło jej uwagi - puszka po piwie, bluzka, kolejna puszka, spodnie, jakaś sukienka... same kartony. I puszki. I butelki. I oczywiście ciuchy. Nawet nie wiedziała, że aż tyle ich posiadała. Sięgnęła ręką do kieszeni i wyjęła telefon. Było dość wcześnie. Co ona ma robić przez ten cały dzień...?

Polska

- Yhm... Tu nie ma za wiele do roboty - ale zawsze możemy iść na piwo. Nie sądzę by mieli gdzieś w pobliżu porządną wódkę - westchnął ciężko. - I nie ma nawet z kim iść - skrzywił się. - Fela pije z Gilbem, do Francji się nie zbliżam, z Rosją by się człowiek upił, ale go nie widziałem, ani nie ma Arthura - spojrzał na swoje oficerki. Mimo wszystko jeszcze nie przyzwyczaił się do Marii. Była stosunkowo nową znajomą.

Maria

Zignorowała całą jego paplaninę. W sumie całkowicie go olała. A czemu? Bo jej uwagę przykuło karmienie kurczaka chwilę temu przełamaną w pół kukurydzianą chrupką. Zaprawdę - kreatywne. Jak ona sama.
- Faktycznie, nie ma nic do roboty - wymruczała pod nosem, jednym ruchem zgarnęła ciuchy z łóżka na bok i położyła się. Nie krępowała się tym, że bluzka podwinęła jej się do góry, ukazując płaski, mlecznobiały brzuch.

Polska

Uniósł lekko brew.
- No dobra. Więc zostawiam cię z twoją nudą sam na sam - wstał i się otrzepał. Skłonił się do pasa, po czym skierował do wyjścia, po drodze mało nie zabijając o czteropak piwa. Wypitego co najlepsze. Jednak nie po to żył tyle lat, by teraz dać się zabić. Wylądował twardo na palcach obu stóp i uśmiechnął się perfidnie.

Maria

- Mhmmmm. - Mruknęła coś jeszcze, zamknęła oczy i założyła słuchawki na uszy. Włączyła coś raczej z pozoru spokojnego - jeśli za takową można uznać muzykę, której słuchała. Owszem, miała zamiar iść spać.

Polska

Uśmiechnął się i wyszedł cicho. Potem skierował się w bliżej nieznaną sobie stronę. W sumie nie myślał. Poszedł się upić sam. Jak nie chce nie to.

Maria

Uśmiechnęła się lekko. W głowie kołatało jej się tysiąc myśli, ale odłożyła to na potem. Na razie miała zamiar po prostu iść spać. I tak zrobiła.

Maria

Dziewczyna obudziła się kilka dobrych godzin później. Ściągnęła słuchawki i cisnęła je gdzieś. Włączyła kino domowe, wsunęła szybko jakąś płytę i po chwili dało się słyszeć głośne, metalowe brzmienia. Zgarnęła z komody bieliznę oraz czarną koszulke z napisem "SLIPKNOT" oraz członkami zespołu i poszła do łazienki. Szybko nalała pełną wannę wody, wlała tam kilka buteleczek jakiś aromatycznych olejków, rozebrała się, weszła do wanny i zanużyła w wodzie po szyję. Specjalnie włączyła głośno muzykę, by teraz ją słyszeć. Przymknęła oczy, wsłuchując się w tekst śpiewanej piosenki.

Fela

Nacisneła spokojnie klamkę pokoju. Wsunęła się do środka, rozglądając za lokatorką.
Usłyszała plusk wody w wannie i uśmiechnęła się pod nosem.
Otworzyła drzwi łazienki i oparła się o futrynę, ze szczerym rozbawieniem patrząc na Marię.

Maria

Powoli otworzyła jedno, potem drugie oko i spojrzała na dziewczynę, po czym instynktownie się zarumieniła i zmieszała.
- Ej, nie nauczono cię pukać, czy coś?!