136 - Maria

Maria

Czarne ściany, zakryte plakatami ulubionych zespołów, dębowe biurko w kącie i krzesło, zakryte stertą ciuchów, podłoga pokryta ciemnymi panelami, których oczywiście nie widać z nadmiaru śmieci, ubrań i nie wiadomo czego jeszcze, duże, również dębowe łoże ze stertą poduszek i ubrań, naprzeciw plazma i kino domowe. Wszystko wygląda jak po przejściu huraganu. Typowe.
Łazienka wyłożona kafelkami w kolorze pruskiego błękitu, duża wanna, półka zastawiona kosmetykami, perfumami, etc., mała umywalka, regał, w którym są ręczniki - rzecz jasna czarne. Tutaj również dużo rozrzuconych ubrań, gumek do włosów, szczotek i tym podobnych.
Marysia właśnie siedziała na parapecie, mrużąc oczy, z MP-3 w ręce, słuchając głośnej, metalowej muzyki; najpewniej Rammsteina.

Fela

Znalazła wygodne oparcie i nacisnęła klamkę kolanem. O dziwo jej się to udało. Barkiem pchnęła drzwi, gdyż ręce miała zajete czymś zupełnie innym. Wsunęła się do pokoju i aż poczerwieniała z zazdrości. Włosy. Długie włosy. I uroda. Maria była ładna. Tfu, za mało powiedziane...
Dziewczyna postawiła skrzynkę pełną niemieckiego piwa na łóżku z dołaczoną doń karteczką. Na dobry początek dnia

Maria

Kątem oka zauważyła ją. Zeskoczyła z parapetu, wyłączając MP3 i wsadzając ją do kieszeni spodni w kolorze zgniłej zieleni. Uśmiechnęła się szeroko, patrząc na alkohol.
- Siemka - odgarnęła z czoła przydługą grzywkę i zepchnęła z łóżka stertę bluzek, siadając na nim. Oceniła szybko dziewczynę wzrokiem. Była dość ładna, oczywiście, nie jak ona sama, ale taka dość... przeciętna? Przecież nikt nie będzie taki piękny i wspaniały jak ona!

Polska

Feliks nie miał co robić. A gdy nie miał co robić, to się nudził. Z tego zaś mogło wyniknąć tylko jedno - dręczenie innych swoja obecnością. Choć to, prawdę powiedziawszy zawsze kończyło się gorzej dla niego. Tak więc zapukał do drzwi, w których nie było już kluczyka. Nawet nie zawracał sobie głowy dowiedzeniem się kto tam mieszka, najlepiej sprawdzić na własnej skórze, nieprawdaż? Chcąc okazać trochę kultury i będąc ostrożnym, odsunął się odrobinę od drzwi. Jakby to był Ameryka, chłopak na pewno dostał by w twarz. Jakby tu właśnie mieszkał Francis, a ten by wszedł bez pukania, zapewne nie chciał by widzieć co ten robi i z kim, a gdyby to zrobił w stosunku do Arthura znów mógł być zmuszony do jedzenia jego żarcia. Albo Ludwig... Samo zło.

Maria

Omijając wszystko, co rzucone na podłodze podeszła do drzwi i otworzyła je. Uśmiechnęła się lekko, na widok blondyna.
- Czego dusza pragnie? - Przywitała się "grzecznie" i odsunęła, umożliwiając nowo przybyłemu wejście do... pokoju.

Polska

- A no ten tego... - lekko się zaciął widząc siostrę Prus. Poznałby ją szybciej niż Ivana po imprezie. Ogółem rzecz biorąc było to spowodowane tym, że dziewczyna była jedyna w swoim rodzaju. Jak Francis gdy czegoś chciał, o~! - W ogóle to się przywitać! - wszedł do pomieszczenia i uśmiechnął się. Jakby trafił do domu. Komorowski ciągle się na niego wściekał, że ten nie sprząta po sobie... Przyzwyczajenia po komunizmie, no cóż. - Jak fajnie! - wyszczerzył się, omijając jedzenie. Naprawdę przypominał mu się dom...

Maria

- Eee, ta, dzięki - wyszczerzyła zęby w uśmiechu i z namysłem podrapała się po policzku - Maria jestem. Raczej się już domyśliłeś, że jestem siostrą owego debila imieniem Gilbert. - Przeniosła wzrok na blondyna - chyba, że jesteś idiotą, i się nie domyśliłeś. Ale raczej wyglądasz na... - zlustrowała go wzrokiem od góry do dołu. - Na raczej inteligentnego. Ale pozory mylą. - Jej krwistoczerwone oczy błysnęły nutką szyderstwa.

Polska

Wyszczerzył się.
- Za długo znam tego dupka, by cie nie poznać - pochylił się lekko w jej stronę. - Jesteś ładna i już wiem skąd te stereotypy mówiące o Niemkach... - przymrużył oczy, by móc lepiej ja zlustrować. Była zbyt ładna jak na Niemkę. Na jego nieszczęście była ładniejsza, od jego siostry. A nieszczęście to dlatego, że będzie miał podwójnie przerąbane jeżeli się upije i komuś powie o tych rozmyślaniach. - ... przy tobie wszystkie one są brzydkie - wyprostował się i wzruszył ramionami. Zaraz potem odgarnął włosy, które wpadły mu do oczu.

Maria

Uniosła brwi z zadowolonym uśmiechem.
- Dzięki. Też jesteś... hm... niczego sobie. - Przysunęła się do niego, uśmiechając się wrednie. Oczywiście, że będąc siostrą Gilberta będzie miała chociaż po części jego cechy charakteru. Czyli perwersyjność po nim też odziedziczyła. Oblizała kusząco wargi i wyszczerzyła dwa rzędy białych zębów w uśmiechu.

Polska

Pamiętał jej brata doskonale. I da sobie radę i z nią. Uśmiechnął się zadziornie.
- Jestem totalny i to każdy wie~! - egoizm Polaka był tak wielki jak i jej. - W końcu jestem Polską i twoja Pruska zaraza... Ekhum. Brat znaczy mnie nie pokona~! - chwila samouwielbienia. - Mimo tych walonych rozbiorów - skrzywił się arogancko. Kto wie czemu akurat tak...?

Maria

- Zjebałeś mi cały moment. - Mruknęła, odsunęła się od niego i usiadła na - jeszcze - wolnym, nie zawalonym ciuchami skrawku łóżka. Odgarnęła włosy z twarzy ze znudzoną miną. Zaczęła machać wesoło nogami, waląc grubymi podeszwami glanów o łóżko. Owszem, nudziło jej się, więc nagle zainteresowały ją jej długie, pomalowane na czarno paznokcie. Kompletnie nie zwracała uwagi na chłopaka. "Niech się pomęczy" - pomyślała, zakładając nogę na nogę.

Polska

Chłopak zaś uśmiechnął się szeroko patrząc na nią. Nie będzie się męczył. Wyjął telefon i zrobił jej zdjęcie, po czym szybko włożył komórkę do kieszeni. Tego nie mogła przeoczyć... Usiadł na parapecie okna, bez pytania zwalając z niego wszystko i wyszczerzył się do niej. Był bardzo zadowolony, że trafił akurat na nią. Przynajmniej nie będzie nudno. A jeśli będzie, to się to SZYBKO zmieni.

Maria

Zmrużyła oczy.
- Oczywiście wiem, że jestem piękna i jedyna w swoim rodzaju ale... po co mi, kurwa, zdjęcie zrobiłeś? - Podparła głowę na dłoni, patrząc na niego przenikliwie. "...jakiś psychol, zdjęcie mi zrobił, ahahaha, z kim się ten Gilbert zadaje...". Ściągnęła kurczaka ze swojej głowy i po prostu zaczęła się z nim bawić. Patrzenie na zielonookiego po prostu ją znudziło. Owszem, był przystojny, ale nie do tego stopnia, żeby wgapiać się w niego niczym w jakiegoś Boga.

Polska

- Tak jesteś. Będę wkurwiał nim siostrę, bo przy tobie ona jest przeciętna~! A poza tym... Umawia się z twoim bratem, więc rzec by można, że poszedłem w odstawkę. Jak zawsze - wzruszył ramionami. Zszedł z parapetu i kucnął przed nią, wgapiąc się w kurczaka. - Jak się nazywa? - mruknął. Z tej pozycji, miał jeszcze dobre widoki... Z których próbował nie korzystać XD

Maria

- Duma Prus. I... owszem, widzę to, że gapisz się na moje cycki. - Uśmiechnęła się cwaniacko. Sytuacja naprawdę ją bawiła. - Ale się już przyzwyczaiłam. - Wzruszyła ramionami i czule pogłaskała kurczaka po główce. Ha, to zapewne śmieszne, ale ten kurczaczek był jej najlepszym przyjacielem.