205 - Silesia

Silesia

Pokój o ścianach białych [2] i czarnych [2] [ 2+2= cztery ściany]. Na białych ścianach widnieją ręcznie malowane róże. Z kolei na czarnych powieszoną są plakaty Rammsteina i Kata.
Okna są zakryte białą firaną i czarnych koronkowych zasłonach.
W jednym z kątów stoi półka z różnymi "rupieciami, duperelami i hasiami " [ przez "ch" czy "h" to sie pisze? xD] W szafce po niżej panuje artystyczny nieład.
dokładnie taki sam jak na drewnianym, ciemnym biurku stojącym na przeciw drzwi. Znajduje też się tam duże dwuosobowe łóżko nigdy nie pościelone. Często wokół niego leżą zwalone poduszki.
Na przeciw znajduje się kino domowe.
Gdzieś skryta przed światem szafa kryje w sobie jakże wymiętolone ubrania.
Niestety tak już bywa jak pewnego dnia zabiera się z szafy pułki.
Koło owej szafy znajduje się niewielkich rozmiarów biblioteczka domowa.
Łazienka wyłożona kafelkami z dość dużą wanną. W niewielkiej kosmetyczce znajdują się kosmetyki ,szczotki i gumki do włosów.

Dziewczyna siedzi przy biurku jak zawsze coś rysując.
W jej pokoju rozbrzmiewa polska muzyka sądząc po słowach zespółu "Kat"

Luksemburg

Lulu przechadzając się korytarzem zauważyła kolejny zajęty pokój. "Przydałoby się zapoznać..." Nieśmiało zapukała do drzwi oczekując na pozwolenie.

Silesia

Przez jakiś czas panowała cisza. Aż nagle było słychać trzaśnięcie otwieranego zamka. Drzwi z lekkim piśnięciem uchyliły i zabrzmiał nieśmiały głos.
- jaaa?

Luksemburg

Przed sobą stanęły dwie równie nieśmiałe i zakłopotane dziewczęta. Lucie od razu polubiła brunetkę swojego wzrostu. Patrzyła na nią pięknymi złotymi oczami. "Jak złoto" pomyślała Lu i zawierciła się.
- B-bonjour. Jestem Lucie z pokoju 113. Miło mi Cię poznać... - szeptała ze wzrokiem utkwionym gdzieś w bok.

Silesia

Dziewczę zbadało wzrokiem nieznajomą.
Po czym szybko wbiła go z powrotem w swoje buty.
Była dość zakłopotana gdyż nie spodziewała się iż ktoś do nije zagada.
- Ja...ja jestem Rejza... Mi również miło... - odparła dość cichym głosikiem.

Luksemburg

Cisza była strasznie krępująca, więc Lu chciała ją jakość przełamać.
- S-skąd jesteś~? - zaczęła skubać skórki przy paznokciach. - O-obchodzisz może święta...?

Silesia

Rozejrzała się po korytarzu po czym otwarła drzwi szerzej by Lu mogła wejść.
-wejdź ale szybko - odparłą szybko
- Po za tym pochodzę ze Śląska... i tak obchodzę święta.Na swój sposób. a ty? - mówiła już nieco.. wolniej i głośniej niż poprzednio. Lecz nadal było słychać nutkę nieufności.

Luksemburg

Lu zamrugała nerwowo i posłusznie weszła do środka.
- Jestem Luksemburg. - przedstawiła się i podała jej bladą rączkę. - I uwielbiam obchodzić święta. W tym roku urządzamy je właśnie, tu w hotelu. - obdarzyła ją uśmiechem. - Mam nadzieję, że będziesz świętować razem z nami~

Silesia

Zamknęła za dziewczyną i blond włosach drzwi.
- Aha... super. - odparła bez entuzjazmu.
- Cóż nie lubię jak jest ZA dużo ludzi. Ale może gdzieś mnie zastaniesz - odparła opierając się o drzwi.
- I wybacz za bałagan...

Luksemburg

- N-nic nie szkodzi i mam taką nadzieję. - nerwowo poprawiła spódniczkę. - M-może ja już pójdę~ - uśmiechnęła się promiennie i skierowała w stronę drzwi czując zakłopotanie.

Silesia

Odeszła o drzwi o ponownie otwarła.
- No jeśli chcesz nikt cię nie zatrzymuje - lekko się uśmiechnęła.
Starała się być przyjemna... i miała nadzieje ze nie zniechęciła Lu do siebie

Luksemburg

- Papa~ - pomachała jej na do widzenia. - Jakbyś czegoś potrzebowała proś mnie o wszystko, pokój 113. - uśmiechnęła się i zniknęła gdzieś na końcu korytarza.