Sala Balowa

Moherowy nińdzia

Jęknął, kiedy zacisnęła paluszki na jego rękach.
- Lu... - Pocałował ją za uchem i uśmiechnął się. - Mi możesz powiedzieć... Nie gryzę... - Tu zagościł na jego twarzy łobuzerski uśmieszek. Jego głos był bardzo uwodzicielski... Mocniej ją objął, tuż pod biustem, i pocałował w szyję.

Luksemburg

Wyciągnęła szyję eksponując ją bardziej, tak by miał do niej pełny dostęp. Lekko drżała a policzki paliły żywym ogniem. Była ciekawa jak muszą dziwnie wyglądać w oczach wszystkich tu zgromadzonych.
- Nie wiem co chcesz usłyszeć...~ - szepnęła śmiejąc się pod wpływem jego dotyku.

Moherowy nińdzia

Mruknął niezadowolony. Tak naprawdę się trochę denerwował...
- Luuu, cheri... - Wymruczał liżąc ją po obojczykach - Wiesz, co chcę wiedzieć... - Odsunął twarz od jej, przyglądając się jej oczom.

Luksemburg

Ściszyła głos odważnie patrząc mu w oczy.
- Chcesz usłyszeć dobrą, czy złą wiadomość~? - uśmiechnęła się lekko. Nie lubiła owijać w bawełnę, ale w tej chwili inaczej nie umiała. Wzrokiem powędrowała nad ich głowy. "Nie no..." przeklinała w myślach.

Moherowy nińdzia

Westchnął.
- Oby dwie wolałbym usłyszeć. Ale jeśli nie chcesz teraz mówić... - Ujął jej dłoń i pocałował ją lekko. Nagle z głośników zaczęły lecieć kolędy począwszy od "Stille Nacht". Francuz poprowadził ją do stolików, aby usiąść i coś zjeść.

Luksemburg

Nie miała ochoty jeść. Żołądek zawiązał się na supeł, a w głowie się delikatnie kręciło. Mimo to posłusznie poszła za nim. Ale zamiast usiąść na krześle usiadła mu na kolankach.
- P-pierwsza jest taka, że staliśmy pod jemiołą. - uśmiechnęła się. - A druga, że... - zawahała się wpatrując w koniec sali. - ...że chyba... - zamilkła czując gulę w gardle.

Gość

Podziekował Felci i poszedł napić się wódki. Kolędy działały mu na nerwy- usypiały go. Ponieważ jednak przy kolędach nie można tańczyć, dorwał się wieży i puścił Timberlake'a , dokładniej Sexyback. Gdy tylko rozbrzmiały pierwsze dźwięki wziął bez pytania Felcię do tańca mocno przyciskając ją do siebie.

Fela

Już miała zaprotestować, ale w końcu zrezygnowała. Niech się dzieje co ma być.
- Nudzi ci się, prawda? - zamruczała nisko. Przypomniało jej się jego "wyznanie" spod choinki.
- Marzenia związane ze mną... - powtórzyła cicho przy jego uchu. - Jakieś konkrety...~?

Gość

Odwrócił głowę i liznął ją po policzku.
- Może dziś wieczorem się spełnią... - zamruczał. Po chwili dodał widząc zezłoszczoną minę Węgier - Każdy, kto zostawi Justina... Timberlake'a w wieży... W spokoju, dostanie ode mnie piwo! - Wrzasnął na całą sale nie przestajac prowadzić Felci.

Fela

- Są święta... marzenia się spełniają...~ - oblizała usta. Wtuliła się w niego mocno, mrucząc z zadowolenia. Czuła się fantastycznie. O tak, fantastycznie...

Moherowy nińdzia

Francis westchnął.
- Lu, dla mnie jemioła jest nieważna, ja mogę cię zawsze całować...- posmyrał ją po brzuchu. Rozejrzał się po sali, zły, że świąteczny nastrój jest zagłuszany... Zignorował Gilberta i wyszeptał do ucha Lu. - No więc? - Serce mu biło, ale chciał od niej to usłyszeć.

Luksemburg

Przełknęła ślinę i zrobiła kilka wdechów.
- No bo... Chodzi o to, że... - przytuliła się do niego. - Francis... J-ja... - poczuła, że po policzku spływa łza. Jej serce biło jak szalone. "Niech się dzieje" odetchnęła i podjęła z powrotem rozmowę. Głos jej się łamał i nie była w stanie już dłużej trzymać emocji na wodzy. - J-jestem... Jestem w c-ciąży. - szepnęła i zacisnęła powieki czekając na jego reakcję.

Moherowy nińdzia

Czuł, że tak będzie. W jego gardle pojawiła się gula, która za nic nie chciała zniknąć. Kiedy odezwał się, musiał odchrząknąć, bo głos mu się zniekształcił.
- Luksemburg... - Wyszeptał to imię wdychając zapach jej perfum. Mocniej ją objął, pocałował... Nie mógł powstrzymać uśmieszku. Bo to było takie... inne... takie miłe... Miał wrażenie, że zaraz zemdleje.

Gość

Wyszczerzył się do niej.
- Tak więc dzisiejszą noc mamy zarezerwowaną tylko dla siebie? - jedna jego ręka pojawiła się na jej udzie.

Fela

- Ja jestem całkowicie za...~ - przeszedł ją miły dreszcz. Pocałowała go namiętnie, w obietnicy, że będzie to coś, czego nie zapomni do końca życia.