Sala Balowa

Polska

Odsunął ją, po czym złapał za ręce i pociągnął do wyjścia.
- Wrócę, później - mruknął oschłym tonem, zupełnie do niego nie pasującym. - Idziemy do mnie - mruknął cicho. - Tam będzie spokój.

Luksemburg

Lucie zaniepokojona wpatrywała się w rodzeństwo znikające za drzwiami. Coś było nie tak i czuła to doskonale. Była przewrażliwiona na negatywne uczucia, więc od razu jej się to nie spodobało. Spróbowała uspokoić serce i zabrała się za wyjmowanie wielkich bombek. "Oby nic się nie stało" modliła się w duchu.

Fela

Razem z Elką weszły do środka.
- Tak myślę. Powiedzmy, że przekonałam się o tym na własnej skórze. Prawie. - zarumieniła się. - A impreza jest 30 grudnia.

Śliwka Węgierka

-Prawie ? Mówi się że Bóg nas stworzył dla jakiegoś celu , a jego by udowodnić że ma poczucie humoru - powiedziała pewna swoich racji.
-Aleee ta sala jest wieeeeelkaaaaa !!

Luksemburg

Zdziwiona Lucie podniosła głowę znad łańcucha. Na widok brunetki kiwnęła głową w jej stronę i zabrała się za rozpakowywanie reszty ozdób.
- Pomożecie mi? Sama nie pozawieszam tych wszystkich bombek. - zakłopotana poprawiła okulary.

Fela

Nic nie zrozumiała, ale nie powstrzymała się od śmiechu. Puściła ją i obróciła się na środku dookoła osi.
- Wspaniała, prawda?

Śliwka Węgierka

- Jasne że pomogę ~ - powiedziała szeroko uśmiechając się do Lulu.

Luksemburg

- Ja może lepiej nie będę wchodzić na drabinę. - zaśmiała się - Lepiej żeby Feliks to zrobił. - podała im łańcuch. Był zaplątany niczym węzeł gordyjski.

Śliwka Węgierka

-E tam Feliks...Ja to zrobię ! - krzyknęła wesoło Ela , wzięła łańcuch , szybko go rozplątała i weszła na drabinę.
- Gdzie go powiesić ?

Luksemburg

- D-dookoła. Musisz zacząć od samego czubka i podawaj mi a ja będę go okręcać. - zaproponowała pokazując palcem spiralę.

Śliwka Węgierka

~Oke- powiedziała z bananem na Fejsie. Robiła wszytko to co proponowała Lulu

Luksemburg

- Pomożesz nam Silesio~? - zwróciła się do złotookiej. Łańcuch był już prawie cały zakręcony wokół choinki. Teraz pozostała kwestia wielgachnych bombek i gwiazdy na sam czubek.

Fela

- Lucie, ja biorę na siebie kuchnię, zgoda? - nie czekając na odpowiedź, poleciała do jadalni. Jeśli chodzi o gotowanie, była mistrzynią.

Polska

Wpadł do sali po drodze obijając się o wszystko po kolei i nic nie zniszczył. CUDEM.
- Przepraszam, że tak długo! Już się biorę do roboty! - zasalutował. - Przyniosę talerze, łyżki i porozkładam.
Jak szybko się pojawił tak i znikł. Po chwili jednak wrócił i rozłożył nakrycia na stołach.

Luksemburg

- Sz-szybki jesteś. - uśmiechnęła się do niego. A następnie zwróciła do Elki. - To ja zacznę powieszać bombki na dole. - po czym zanurkowała w pudle w poszukiwaniu odpowiednich ozdób.