Sala Balowa

Moherowy nińdzia

Westchnął. Przeczesał palcami jej włosy i podrapał ją po karku.
- Lu, chcesz na chwilę wyjść się przebrać? Odpocząć? Zaraz będą prezenty rozdawane... - Zaproponował widząc, w jakim jest stanie. Żałował, że Felcia sobie poszła. Teraz by się przydała...

Luksemburg

Uśmiechnęła się do Francisa i pozwoliła Feli się gdzieś pociągnąć.
- J-jasne. - niepewnie stanęła na nogach. Nie miała siły się sprzeciwić, więc posłusznie szła za blondynką ze spuszczoną głową. Jednak łzy okropnie męczyły. Była ciekawa gdzie idą...

Gość

Prusy nie odczytał sygnału kobiety, jak to facetom przystało, ale stwierdził, że chce się napić. Wziął trochę łyków i z braku towarzystwa podszedł do Felka... i Węgier.
- Kiedy otwieramy prezenty? - Wyszczerzył się.

Fela

Staneły razem przy oknie.
wyciągnęła chusteczke i unosząc jej twarz ku światłu, zaczeła wycierać łzy z jej policzków.
- Lucie... musisz być silna. - szepnęła łagodnie, usmiechając sie do niej. - Powinnaś wrócić do pokoju, wziąść ciepłą kąpiel i iść spać. Jak chcesz, poproszę Francisa by z tobą poszedł, chyba, że sama to zrobisz.

Luksemburg

Pociągnęła nosem.
- J-jeszcze prezenty~ Potem grzecznie pójdę do pokoju... - wzrokiem błądziła gdzieś po sali. Gdy Fela skończyła, Lu ostrożnie usiadła na parapecie. - Dziękuję... poprosisz go potem...? Wolę się już stąd nie ruszać. - uśmiechnęła się lekko i zaczęła głęboko oddychać.

Fela

Kiwnęła głową. No ładnie, mrukneła w myślach. Dosć szybkim krokiem znalazła się przy Gilbercie. Stanęła za nim, oplatajac jego szyję rękoma.
- Nudzi mi się~ - zamruczała cicho. Liznęła go po uchu.

Polska

Siedział w kącie bawiąc się zapalniczką. Było mu smutno... Święta, świętami i tak wylądował sam - jak zawsze. Anglii nie było, Szkocja se polazł, siostra lizała Prusa, nie widział ani Lulu, ani Franka. Rozmyślał.

Gość

Głośno zamrugał zaskoczony.
- Najpierw prezenty rzeczowe, potem te... ciekawsze... - CHciał dodać że cielesne, ale się powstrzymał.

Fela

- Mmmm... zgoda~ - wyszczerzyła się. Cicho nuciła refren piosenki przy jego uchu.
Rytmicznie kręciła biodrami ósemki, nie za wolno i nie za szybko. Idealnie.
To najlepsze święta jakie miała.

Śliwka Węgierka

Mimo iż były święta nie czuła tego świątecznego ducha. Może dlatego że był sama. Sama jak palec.Chociaż z drugiej strony miała swego wiernego druha, który zawsze towarzyszył jej kiedy bywała sama na imprezach- alkohol . Wpatrywała się na Franka i Lu jak na obrazek , przykład pary idealnej. Oczu nie mogła też oderwać od Feli i
Gilberta którzy też wydawali się być szczęśliwi. Wtem zauważyła Feliksa siedzącego samego. Usiadła obok niego.
-Wesołych ....- powiedziała nie chętnie.

Moherowy nińdzia

Siedział z nogą na nogę, przyglądając się po kolei każdemu. W końcu wstał i wrzasnął na całą salę:
- Kto chce prezent?!
Trzeba było je w końcu rozdać. I musi sobie znaleźć jakiegoś pomocnika.
- Jest ktoś chętny kto pomoże mi rozdać prezenty? - Spytał szeroko się uśmiechając.
Poniekąd on już dostał swój świąteczny "prezent".

Luksemburg

Rozejrzała się po zebranych osobach. Chyba nikt nie miał ochoty do pomocy. Niestety nie potrafiła komuś nie pomóc. Podniosła niepewnie rączkę i uśmiechnęła się szeroko. Na twarz wróciły jej już kolory i czuła się pełna energii.
- M-może ja~?

Moherowy nińdzia

Uśmiechnął się do niej. Widząc, że jest lepiej, chciał krzyczeć z radości, ale z drugiej strony... Na pewno już lepiej się czuła? Miał nadzieję.
- Dobrze! Chodź, Lu! - Po czym zaczął brać po kolei prezenty. - DLA POLSKI! - Wrzasnął czekając na odbiór.

Luksemburg

Podeszła do Francisa i stanęła koło niego po kolei podając mu prezenty. Oczywiście wywołanym osobą niezbyt się śpieszyło... Trudno, ich strata. Uśmiechnięta od ucha do ucha tylko lekko się rumieniła, ale jej to nie przeszkadzało.

Fela

- Dla mnie czy dla brata? - krzyknęła ze śmiechem. Już to sobie wyobraziła :brat dostaje damskie perfumy, a ona wodę kolońską, albo męską bluzkę.
- Bo wiesz, mi to nie robi różnicy, ale Felkowi pewnie tak~!